Eski romada bir söz vardir „halka ekmek ve oyun verin“ diye
Biraz daha yakina gelindiginde
Hitler almanyasinin otuzalti otuz yedideki olimpiyatlar sonrasi savas narasi
Utangac bir gülümseme gibi sokaga süzülen ilk bayraklar
Eski bir hastalik gibi cabuk irmaklasti sokaklarda
Uyandirirken uyardiklari ve unutturduklari
Caykasigi ile kazili tünel topragi gibi cabuk eritildi hafizalarda
Artik her yer ayni renkteydi, ayriliklar unutulmustu bayrakla
Futbolmuydu birlestiren
Yoksa yalnizliklariyla yitip giden insanin
Cokluk adina, güc adina bir isyanimiydi yanlis ellerde firtinaya dönen
Hic te güvenim kalmadi ne sporuna ne de müzigine
Yabancilastik biz bize ve degistirdik nesnelerimizi
Simdi nesneler o saf ari ilkler degil
Biz bizi aldatirken
Dinledigimiz müzikle uyutup
Stadlarda ki küfürlerle yok ediyoruz öfkemizi
Hic tadim yok
Ne bir küfürle öfkemi unutmaya
Ne de uyumaya bir müzikle
Hepsi yalan görmüyor musunuz
Milyon dolarlarin örgütledigi hangi tad benim tadim olabilirki
Reklamlara konu olan hangi ask benimkisi
Düs kurmuyoruz artik bugüne yakisan hic bir düs yok daha
Ansiklopedik tüketim bizimkisi sadece
Kosan bir zamanda rüzgarlara eksiliyor
Ölü düsler ile tamamlaniyoruz
Ya da vitrinlerde ki tüketimlerle yeni resimler satin aliyoruz
Arz-talep dengesi standardi var artik
Ve standart düsleri insanin
Özgürlük ve adalet dedikleri
Sadece makine dilinden gelip yürek sogutan
O lanet olasi standart kelimesinin yapay cokluk yanilsamasi
7 Temmuz 06
Erdem Bas
Erdem BaşKayıt Tarihi : 22.9.2006 18:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!