Hangi Eylül Sen Kokmaz ki

hangi eylül sen kokmaz ki?
yüzüme düştü sensizliğin aykırı nemi
şakağımda tenimin ıslaklığı,
düşlerim acılara gebe...
kapı aralığına bıraktım cocuk/su/luğumu;
burnumda özlemin yanık kokusu
kibirli ve nobran sevdanın imgesi...
umutlarım yarınlara esir
kalbim kayıp mülteci.
altı çizili kaçak sevişlerim.....ve
karanlığa sırdaş artık tüm 'ah'larım
alkol kokan uzuvlarım tanrıya emanet şimdi
faili meçhul sözlerin dibine vuruyorum,
dudaklarım nefretimi öpüştürüyor..
ölümcül gülüşlerimde saklı yaylım ateşim
bi'tek kendimedir itirafıım....
kimselerin görmediği bilmediği duymadığı yerdeyim,
aşk yalnızdı
ben yalnızdım
bilemedim....
omuz başlarıma düşen yorgunluğumla
üst üste inşaa edilmiş aşkın
yüksek dozda bir alıntısıydı benimkisi...