Hangi Din? Şiiri - Cihat Şahin

Haktan inen tek din var, onunda İslam adı!
Sairleri batıldır, zira tümü nesholdu.
Meçhul çoğa son Hak din, sadece olur yâdı
Tart oldu hayatlardan, çok akitler fesholdu.

Herkes bir din uydurup, lanse eder etrafa(!)
Adı, sanı bir garip(!) bana göre din şudur(?)
Hakkın vahyi ne yazık, kaldırıldı raflara,
Rafa kalkan ne ise; Hakikat-ı din odur!

Kimi onu hapsetmiş; insanların içine(!)
Asla salmaz dışarı(!) külfetinden korkarak.
Mahkûm ise gerçek din, Hak kitabın suçu ne?
Ekser gerçek felaha; bakıyorlar ürkerek(!)

Cahillerin dilinde; “olmalıdır din bence…”(!)
Bilmez sorsan elifi, ahkâm keser hatibim(!)
Hiç olur mu şeriat; ”bence” yahut ta; “sence”?
Yazar saçma savını; yorum(!) diye kâtibim(!)

Edilleyi bilmeyen, tasavvufa meyleder(!)
Bilmez kitap, sünneti, fani olur şeyhinde(!)
Bakmaz delil bürhana, “şeyh diyorsa doğru” der(!)
Fark etmiyor olsada; ilim mafiş(!) şeyh dinde.

Sırf kulaktan dolmalar, dolma sanır(!) son dini.
Binler delil getirsen; dönmez asla fikrinden(!)
Koyar müftü yerine, her ortamda kendini(!)
Ne kendine hayır var, ne gayriye zikrinden!

Yazar ayrı düşünür(!) çizer ayrı resmeder(!)
Çağdaş dinin meali(!) budur derler halklara.
Kalbi temiz(!) takımı; “bakın yalnız isme” der.
Nice sözde büyükler; “görüş”(!) derler gaflara.

Siyasiler bir âlem; oy zamanı dindarlar(!)
Açılınca sandıklar; Vaz geçerler bu işten.
Sevgi döner nefrete(!) olur çoğu kindarlar(!)
Şekva edip dururlar; hep gerici(!) gidişten.

Bazı nadan şairler; hasım beller kur’an’ı(!)
Takas yapar kimisi; şiir ile cenneti(!)
Geçmeliymiş gafletle, şu hayatta her anı(!)
İlham(!) diye pazarlar; çok zavallı cinneti!

Dinin aslı vahiydir! Değil bahsi geçenler!
Kim kitaba tabiyse; odur Hakka murabıt.
Asla mü’min olamaz, gerçek dinden geçenler!
Öyleleri sadece; hevaya olur abid.

Cihat ŞAHİN
29.07.2010-İZMİR