Oysa küçükken hep iyi insan olmak öğütlenirdi.
Hikayelerde iyiler kazanırdı. Kavgalı kalamazdık
komşu oğluyla. Annelerimiz barıştırırdı ya da
2,3 güne unuturduk. Ne kavgalar ettik
kardeşlerimizle. Düştük, kalktık ama hep
beraberdik. Bu insanlar kim? Bunlar benim
çocukluğumdan olamazlar. Geride kimse kaldı mı
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
teşekkürler.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta