Hangi çarmıh öldürür ki beni?

Çocuk benliğimde vuruldum
Mavi gökyüzünde duruldum
Acıyla bile gülmeyi öğrendim,
Hangi çarmıh öldürür ki beni?

Kör karanlık kuytulara ayaza yattım
Kalemin namlusunda çok mermi attım,
Vurdular sol yanımdan, gülüşümü sattım
Hangi çarmıh öldürür ki beni?

İçimde çıkarttığım senli benliğimi
Söndürdüler mavi göz/bebeklerimi
İnsancıl duruşumu, sevgide hislerimi
Söyle! Hangi çarmıh öldürür ki beni?

Ruhumun gergefinde umudu dokudum,
Şair sandıklarımdan şiirler okudum,
Geceleri yastığıma sensiz sokuldum
Söyle! Hangi çarmıh öldürür ki beni?

Duadır sevmek, seveni görmek,
Yürek tınısından, kalbi örmek,
Öldürmeden yaşamak, canı bilmek,
İki yüreği bir yapıp çıkarsız sevmek

Bu yüzdendir ki! Sevgili can, Araf’tan geldim
Ben ölmem, kor yangınlarda savruldu küllerim
Merhaba demeden elveda diyerek çok ayrıldı ellerim
İlahice gelirse sevgin,Hiçbir çarmıh öldürmez beni..

‘’Çırılçıplaktı Aşk yanım, Gel giydir Sen Ol Canım;
Kalemi’ni Kırdırma; Daha Aşkı Anlatacak Çok mürekkebi Var Bu Sol Yanın’’

Hüseyin AKÇAM – 08.10.2013

‘’Sahipsiz Düşlere Tutunan Çocuk’’