Kurmayı unuttuğum o kadar cümle varken şu hayatta, susmak eziyet gelir insana. En son ne zaman kahkaha attığımı bile hatırlamıyorum. Bir tebessümüm var yüzümde, o da Allah’a emanet.Gözbebeklerimde sakladığım hüzün içten içe kemirir yüreğimi. Beyin zindanına hapsettiklerim isyanda. Kırmışlar umudun kanatlarını ve yalanlara sığınmışlar sonra. Yüreğimi ayakları altına alanlar,kelimelerin ardına saklanmışlar. Onursuz bahanelerle yıkmışlar bütün duvarları. Samyeli gibi vurmuşlar gönül bahçemi. Şimdi Hangi can yaşatır Kan revan yüreğimi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta