Hangi Bozkır Şiiri - Nebi Ünler

(N. Harun Akdemir•Bir Yanım Baharda Benim yudumlarken…
…..
Ey yar şimdi ki mekânın, hangi şehir, hangi bozkır,
Yoksun işte… Neye yarar? Dilsizken, haykırdıkça haykır…
Hasretin, şu hasretin, bir kırık hançer, sırtımda,
Unutamadım… Nereye baksam, gül cemalin şavkır…
…..
Demiştin: “Olsakta, aynı ay, aynı yıldızlar altında,
Cezalısın bir ömür, son şafak sökene kadar, hıçkır ha hıçkır!…”
Maziden Safir… Bir sokak kedisi, çöplük kahvaltısında
Göz göze anlaşıyoruz… Diyorum: Namın, keyifli Çakır…
…..
Olamam; Güneşin doğusunda, güneşin batısında,
Boğuluyorum… Ellerim bomboş, bel bükük, saç sakal kır…
Anladım, kabullendim… Vuslat, Kafdağı çatısında,
Reva mı, onarmak dururken; Al kalbimi kır, bir daha kır?
…..
Karakütük-Yorkun Aşiyan, 05.04.24 – 01.45 Y.Y.