Sen hangi bahçelerin gülüsün, gülüsün,
Sana gönül vermiştim benim gülümsün,
Esir etti gözlerin görünmeyen zulümsün,
Sen hangi bahçelerin gülüsün, gülüsün.
Kim dua etti Önder nikabında yürüsün,
Ondan ayrı, ömrün bitti, nasıl görürsün,
Hanesi boş evini sarmaşıklar bürüsün,
Sen hangi bahçelerin gülüsün, gülüsün.
Sakın sorma sen bana, aşk ile meşki,
Sorma kâlbimde ki yanan ateşi, ateşi,
Söndürdüler seherde doğacak Güneş'i,
Sen hangi bahçelerin gülüsün, gülüsün.
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!