Hangi Bahar Şiiri - Sıtkı Gökmen

Ömrümün ilkbaharında bir sonbahar gülü,
Bir hiçliğin içinde bana doğan güneşimdin.
Umutlar yeşerttik senle birlikte ölüme değin.
Sözün anlama dönüştüğü,
Umutların gerçekleşeceği anda
İlkbaharda gittin.
Anlamı yok artık hayatımda sevginin sen yoksan,
Olmayacağını ben bilirim de,
Ya sen?
Yıkıp gittiğinden beri her şey darmaduman,
Sahipsiz.
Yokluğuna alışamadım hayat halen iki renk
Ve sessiz.
Arkadaşım ölmüş, haberini aldım ama hissedemedim.
Ruhum artık her şeye karşı tamamen hissiz.
Artık neyi görecek gözlerim inan hiç bilmem?
Okusaydın kesin derdin saçmalıyor artık bu.
Duygusuz bir ben yarattın, yaşama çok uzak, ilgisiz.
Geride ne dert kaldı, ne ders, tüm yaşam hedefsiz.
Sana yakın olmak için tüm çabalar artık yersiz..
Neresi olursa olsun gideceğim her yer sensiz.
Ne fark eder ha Ankara, ha başka bir yer ben kimsesiz.
Gideceğim ben nasılsa, dilerim ben uzak, sen mutlusun bensiz.
Gerçekten ilkbahar mı şimdi,
Bu ne yaşanan?
Olsa olsa sadece hazan.

Ankara 22/05/1988 (Geçmişin defterinden)

Sıtkı Gökmen