Düşüncelerimi bağlasam mı, onları parçalayıp dağıtsam mı? Ya da bir köşede ömür boyu saklasam mı? Yoksa onları kendimden nefret mi ettirsem? Her şey ve herkes gibi...
Şimdi şuracıkta ölsem kim ağlar bana?
Haykırsam şöyle dağlara kim duyar beni?
Çekip gitsem buralardan kim yanar bana?
Ya da çaresizce bakakalırken dünyaya kim beni sımsıkı sarar?
Dizden düşsem, ölüyorum desem, bu gerçekle bezenmiş yalanıma kim kanar?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta