Bitmiş umudum, mahşere açılacak kapılara ramak kaldı
gelecek olan mutluluk varsa onu burukluk sardı
yar adını yaşam koydum ömrüm kısaldı
ya gel al bu canı ya da bırak yakamı
Paslanmış menteşelerdi ömürüm kapısındakiler
sen geldin, girerken ses bile etmediler
Nasıl bir yüz göstermekti o
Sırayı şaşırdı boğazımdaki nefesler
Veda ederken hayatta kalmama neden oldun
Ne zaman yeşerdin de ne zaman soldun
Kıyıp da tutamadım ki daha gülünden
Dikene katlanan neden ben oldum
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatım boyunca en çok görmek istediğim insanı 10 sene sonra gördüm herşey çok güzel di. ama uzun sürmedi:(
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!