Alev Alev Duman Sardı Bacayı,
Yandı Yıkıldı Bütün Ocaklarım,
Başıma Çöktü Felâket Durağı,
Kül İçinde Kaldı Dertler Dermanım... 2
Nak: Yandı Evim Yandı Benim Barakam,
Artık Bu Dünya'da Nasıl Yaparım! .
Kalmadı Hayatta Bir Tutanağım! . 2
Şimdi Kaderime Sonsuz Yanarım... 2
Ey Dostlarım Yaram Acıdır Benim,
Acizane Kayboldu Varlıklarım,
Mekanıma Haciz Kondu Kül Oldu,
Gözyaşlarım Akar Damla Sel Benim...
Yurdumdan Kara Duman Yükseliyor,
Yaşam Sona Erdi Artık Gidiyor,
Ateşlerde Çaresizlik Bitiyor,
Söyleyin Ey Dostlar Derman Yokmudur! .
10 Kasım 1995
Bahtiyar KeskinKayıt Tarihi : 7.11.2016 03:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!