Hanem Şiiri - Musa Yalçın

Rutubet vurdu duvarlara
Örümcek ağları duvarların kenarında
Paslı akıyor musluklar
Birikti çöpler anı gibi evde

Pencerede asılı perdeler güneşi gölgeler
Yerlerde izmarit ve küller
Kolleksiyonlukdur dizilen şişeler
Karanlıktır hane ve havasız

Kapıların gıcırtısı kulakları tırmalar
Tüyleri diken diken eden ürperti
Tozlar havada uçarken
Kronik bronşitim azıyor

Belirli belirsiz saat ve günlerde
Aralanır pencerem silüetinle
Seni çizerim aynanın yüzüne
Dağılıp gidersin gözümdeki nemle