Hande.. Şiiri - Fatih Işık

Bu sınıfa gelmeden önce,
Allah biliyor ya,
Tanımak istemiştim seni..
Sadece adını biliyordum
Ha bir de adın gibi görüyordum seni..

Belki bu isminle ilgili manayı
Çok vurgulamış olabilirim..
Beni böyle bil..
Ben insanların
İsimleri gibi olmasını isterim.
Zaten hiçbir ana baba
Evladına kötü isim koymaz..

Her neyse..

Şu an bile kafamı kırdığım,
Yüreğini kıran şeyler de yaptım sana..
Ama sen yine böyle bil beni..
Bu yaşın getirdiği cehaletten olsa gerek,
Kendini kontrol edemiyor insan..
Demek istediğiyle,
Yaptığı uyuşmuyor..
İşte bu yüzden affet beni..
Daha önceki maceralarımda
-ki sen onun kim olduğunu biliyorsun-
Olandan daha değerlisin benim için..
Neden mi?
Benim en sıkıntılı anlarımda
Ya da en mutlu anlarımda da
Yanımdaydın..
En büyük tesellileri,
Kısa ve öz bir şekilde;
Ellerinle verdin..
Diğerleri -ki buna en yakınım dahil
Bunları altın kapta sundular da
Seninki gibi olmadı.

Ama bir şey söyleyim mi sana?
Belki de şaka olsun diye diyorsundur
Beni arkadaş gibi bile görmediğini,
Ya da bende akıl olmadığını..
Bu bana ağır geliyor bazen..
Eğer gerçekten söylüyorsan da
Ne diyeyim ben sana?
Hiçbirşey..
Sadece kendime kızarım..

Bu arada,
Yazarken ne çabuk geçiyor zaman değil mi?
Sen bunu belki de benden daha iyi bilirsin.

Senden üç şey istiyorum
Önce böyle hep gül tamam mı?
Zaten seni ağlarken görmedim ki hiç..
Bunda sıkıntı yaşamazsın..
Sonra böyle kısa ve öz ol..
Harbi yani.
Öyleki, seni üç şeyde anlatayım..
Yazmak, Beatles
Ve güleryüz..

Son olarak da,
Hayatım boyunca
Yanımda olmanı isterim..
İster bir şiir yazmalık mesafede
İster bu sarı limanın ta kendisinde.