Handan Hanım Şiiri - Saliha Öcal

Bir haftaydı can sıkıntısı ruh baskını.
Hal hal değildi ben başka bir hal etrafta.
Bir adres verildi elime yol al iki nisana.
Rekabet'in önünde soracağım adresini.
Yanımdan geçen geçene gözüm ilişti griliye.
Metreler ötede nurlar saçıyordu üzerinden. Bekledim yanıma yaklaştı güller döküldü yüzümden.
Apayrı enerji aktarıyordu çevresine.
Gönül sitesini bilir misiniz, yok öyle bir site buralarda.
Döndüm araya bir de ne göreyim Cumhuriyet.
Okulum,hatıram,canım...tanıdın mı beni?
Ben sadece adını ve duvarını tanıdım.
Kaç yıl oldu senden ayrı düşeli?
Daldım bahçeye dolandım etrafını.
Her şeyler canlandı geldi gözüm önüne.
Arada da arıyorum Handan hanımı cevap yok telefona.
Ah Cumhuriyet,kalmışsın beton yığınları arasında.
Soyadını da değiştirmişsin ben bilmeyeli.
Önlükle gelirdik sana şimdi formayla karşılıyon talebeleri.
Arkandaki ormanda kesilmiş,biçilmiş ve içilmiş.
Ne kadar da küçük kalmışsın betonlar arasında.
Girişinde değişmiş açılıyor yan sokağa.
Duvarlarını neden yikmadın,bıraktın da tanıyayım seni.
Uçsuz bucaksiz bahçeli evler nerede?
Meyveleri de mi betona dönüştü?
Peki içindeki sakinler,gömüldüler mi betonlara?
İki Nisan olmuşsun beton Nisan.
Bu gün geldim on yaşıma iki nisanda.
Parkından bahçesine az bir işaret veriyon bana.
Telefona yok cevap daldım pazara.
Hatıralar geziniyordu sağdan sola.
Derken son bir şansla açtı telefonu Handan hanım.
Ruhumu okşayan bir edayla verdi adresini.
Kapı açıldı pek güzel karşıladı talebesi.
Kısa bir sohbetten sonra girdi içeri.
Kırk yılmış taniyormuşcasina bir hal sardı beni.
Sarıldı bana aldım pozitif enerjiyi.
Ben hazırlanırken muayeneye oysa konuşuyordu sakince.
Acele etme der gibi sohbet etti benimle.
Dedi ki okulun önündeki grili bendim bana sordun gönül sitesini.
Olamaz.
Subhanallah.
Konuştukça unuttum tüm dertlerimi.
Elleriyle sözüyle dokundu ruhuma.
Ve dediki bekliyordum bu gün seni.
Oralardan çıkıp bana geldin.
En önemli karakteri gönderdi Yaradan.
Kimsiniz Handan hanım?
Sen de çok şeyler fark ettim dedi bana.
Rabbinden dilediğin çıkar karşına.
Neyi fark ettin sorduğumda cevap gelmedi sesime.
Bu günümü sana ayırdım,aldım mesajı aklıma.
Şuana kadar neredeydiniz Handan hanım?
Gel oturda insanların zalimliğini anlatayım sana.
Biliyorum,her şey düzelecek yorma kendini dokunacaksın binlerin ruhuna.
Sohbetine doyum olmuyordu hava karardı iyice .
Yol aldım evime tekrarlanan randevuyu verdi elime.
Bu günü not aldım hayatıma, bırakmam seni dedi bana.
Peki ben bırakır mıyım,Rabbim'in izniyle son nefesime.

11.02.2025 Van/Edremit.