Handan Ceylan: Hayatı, Biyografisi, Eser ...

PAYLAŞIM
Hepimiz kalben saf ve temiziz, ancak dünyanın kirlilikleri nedeniyle kör mü olmuşuz? Hepimiz aslında aydın ruhlarız da, sadece yanılsamalara mı boyun eğmişiz?
Bir çoğumuzun içgüdüsel olarak vereceği yanıt; herkesin içinde iyilik olduğu ancak bunu görmenin zor olduğu şeklindedir. Kendimize baktığımızda bile, bizdeki iyi olan tarafı bile görmek zor olabiliyor. Belki de bize sadece karanlık olanı, olumsuz olanı görmemiz öğretildiği için. Belki de her zaman olumsuz olana odaklananlarla birlikte büyüdüğümüz için. Fakat karanlıkta yaşamayı kim seçerdi? Olumsuz bir insan olmayı kim seçerdi? Veya karamsarlığı.

Herhalde çok çok azımız, eğer seçimi görebilseydik.

İşte bu nedenle, ne kadar küçük olursa olsun içimizdeki iyiyi bulmak, ona yönelmek, ona bakmak, onu beslemek çok önemlidir. Aynı bahçenizdeki bitkiler gibi.

İçinizde iyi olana, olumlu olana odaklandığınızda ona hayat verirsiniz, tabiatınızda büyümesi için izin verir, onu yeniler ve korumuş olursunuz. İyi hep oradaydı, ne var ki iç görüşünüzün dışında, farkındalığınızın dışında kalmıştı. İşte hayat vermek, can vermek diye buna denir.

İşte budur hayata geri dönmek. Yoksa karanlıkta kalmayı mı seçiyorsunuz?

-Kaynağı bilinmiyor-

SEVGİLERDE

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı

Behçet Necatigil