Çağrı Şiiri - Önder Karaçay

Bir göz var artık yüreğimde
Çıkmaya can atan
Kal diyorum içimde
Ne güzel yaratmış yaradan

Duygusuyla etrafında tur atan
El ele, göz göre muradını almadan
Ekşi tadıyor geçmişimiz
Günüme gün, sevincime
Tat katan olmadan

Engeller önümüze yığılıyor bir yandan
Her şeyin bir vakti var
Kavuşmak bize mi bağlı, feleğe mi?
Nasipse ol der yaratan
Yanında olduğum halde
Bana uzakmışım gibi bakan

Acıtmıyor artık yüreğimi
Bıçak gibi sineme batanlar
Bir ikiz kişilik tipi ki nemli hava gibi bunaltan
Seni bana, beni de sana hatırlatan
Belki kurtarır beni bu beladan

Basarım bağrıma
Dokunursa ağrıma
Yeniden çiçek gibi açar yüreğimde
Geri döner ise çağrıma

Kim değistirebilmiş ki geçmişini
Bende değiştirebileyim
Aynaya bakmayan, aynada beni beğenmez
Bir tek yarın değişir,
Eğer geçmişe takılmadan ilerlersek
Bunu kime nasıl anlatayım

Önder Karaçay