Hancı Ve Yolcu Şiiri - Erdem Gümüş 2

HANCI VE YOLCU

Gel otur yanıma, anlat be hancı,
Gözlerin toprağa, neden dalıyor?
Derdi ben çekerim, sende mi sancı?
Gözlerin yaşını, neden salıyor?

Gel söyletme beni, uyu be yolcu,
Sol yanım sancılı, gözüm doluyor,
Derdim kara sevda, koyu be yolcu,
Ferhat'da dağları, bundan deliyor.

Aşkın kadehinden, sek mi içtin sen?
Bin güzel içinden, yek mi seçtin sen?
Sevda köprüsünden, tek mi geçtin sen?
Söyle ser hoşluğun, nerden geliyor?

Cânâna solumu, kaptırdım yolcu,
Aklımı başımdan, saptırdım yolcu,
Hanı mecnunlara, yaptırdım yolcu,
Sevdanın veli'si, hanı buluyor.

Bu handan bir gelin geçti mi hancı?
Aşk atına binip, uçtu mu hancı?
Koynunu yâd ele, açtı mı hancı?
Kimbilir cânânım, handa kalıyor?

Adı Mihrimâh'sa, uykusu yarı,
Var git yolcu var git, koynunda yâri
Derdin benden eksik, olsaydı bari
Hancı yolcusuna, sabır diliyor.

Eyerle atları, düşelim yola,
Gayrı senin handa,verilmez mola,
Figani vuslatın, mahşere kala,
Seven sevdiğini, orda buluyor.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
19.09.2018 ÖZBEKİSTAN/SAMARQAND