Hancı Ve Yolcu Şiiri - Sinan Bayram

Biri hancıydı diğeri ise yolcu
Ve ikisini bir araya getiren bir uçurumdu
Yolcu hancıyı bir uçurum kıyısında buldu
Ve ona sorar ne yapıyorsun diye
Hancı cevap verir yaşıyorum der
Yolcu uçurum kıyısında hiç yaşanır mı
Hancı göz ucuyla kırmızı bir güle bakar
Ve yolcuya dönerek
Al kırmızı güle sor uçurum kıyısında hayat olur mu diye
Yolcu tebessüm eder ve verilen cevabı begenir
Sonra hancı sorar sen kimsin burda ne işin var diye
Yolcu ben yolcuyum ve yolum burdan geçiyordu der
Hancı başını kaldırıp gökyüzüne bakar
Sonra yolcuya döner yüzündeki tebessümle
Ve yol dediğin hiç uçurum kıyısından geçer mi der
Yolcu şaşkınlıkla ve hayranlıkla dona kalır
Sonra gelir hancının yanına oturur
Birbirimize hiç de yabancı değiliz der
Hancı der ki sen bir yolcu bende bir hancı
Ve ne yazık ki bir tek bu uçurum derdimize şifacı
İşte hayat kimi zaman uçurum kıyısında yeşermektir
Ve kimi zaman yaşarken ölmek
Var olan bir uçuruma hiç değmemektir
Çünkü kimi uçurumlar hayattır
Seni erişilmez kılan seni sen yapan bir sevdadır
Ve bu hakikate eren
Hem bir yolcu hem bir hancıdır
Yiğitlik uçurumlara gül ekmektir
Doğru yerde iseniz beklediğiniz mutlaka gelecektir
Ya da sizi bekleyen sizinle vuslata erecektir