fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Can dostlarımın ilgisine teşekkür ederim... O günden beri, ne kemancıyı unuttum; ne de hancıyı... Ama han duvarlarındaki bir izi hiç unutmadım! Üzeri siyaha boyansa da silinir mi? Duvarda asılı tozlanmış kemanı kim indirecek?! Her sabah bekliyorum...
Yüreğine sağlık. Dünden kelimeler olduğu halde günümüze göndermeler yapan güzel bir eser Kutluyor selam ve sevgilerimle tam puanımla listeme alıyorum.Kalemin daim olsun.
Bir yönüyle de günümüze hitap eden bu eseri bir hüzünle okudum. Her nekadar Üstad şahsında; şahsa hitaben kaleme almışsa da, beni hüzünlendirdi. Kalemin daim olsun üstad.
k u t l a r ı m
Ah o eski şarkılar dile takıldımı döktürür satırlar.....yüreğinize sağlık.......
KUTLUYORUM GÜZEL ŞİİRİ...SAYGILAR
Beğeni ile okuduğum güzel şiirdi.Tebrikler.
TEBRİKLER KALEMİNİZ DAİM VE KAİM OLSUN SELAMLAR
Kaleminiz daim olsun.Hoş bir şiirdi.
Hancı, bir de kemancı... Verdiler ellerindeki son ilacı... Gelip geçen çoktu ama hepsi birbirinden yalancı... Her koptuğunda can damarı, unutur mu muhkem duvarı... Sinsice kaçarsa mimarı... Kim düşünecek imarı? İşte bundandır hancı, ilk davacı!
hikayesi ile harika bir şiir okudum, yüreğinize sağlık Arif Hocam, tam puanımla antolojimde, sonsuz saygı ve selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 61 tane yorum bulunmakta