Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kötülük kol gezmeye çıkmış
Sarmış dört koldan dünyayı
milyarlarca insan
Tonlarca yıl
Gelmiş geçmiş
Düzelmemişse
dünya
Benmi düzelteceğim.
DÜNYAYI BELKİ SİZ DÜZELTEMEZSİNİZ AMA BİR SİZİN SESİNİZ BİLE BİR ÇOCUĞUN GÜLÜŞÜNE DEĞSE YETERLİ ...
DENİZ YILDIZI HİKAYESİNİ HATIRLAYIN...
SEVGİLER...
Sevgili Şair dostum. Herşey yerinde saymayı bırakın gerilerken bizler bu yolun yolcusu olmaya gönüllüyken kişisel hiç birşeye hükmetme gücümüz kalmadı doru söylüyorsunuz. Maalesef kimsenin kimseyi düşünmediği adam sendeciliğin kol gezdiği bu ülkede üzerimize düşeni yapma gücünü bile kaybetmişken ve kimse bizi dinlemezken ne değişir veya değiştirebiliriz. Doğrusu ben umudumu tamamen kaybedenlerdenim. Satır arasında takılı kaldım hoş ve değişik bir anlatım teşekkürler yüreğinize saygılarımla, yürek sevgimle kutluyorum.
İlk öğretmen olduğum yıllarda, ülkenin tüm sorunlarına ulaşabileceğimi ve tek başıma halledebileceğimi düşünürdüm...Aradan yıllar geçti...Hala çok etkili olabileceğimi düşündüğüm sorunların yakınlarındayım ...Bırakın dünyayı kendime bile sözüm geçmiyor bazen...
Yine de...Yine de...Çaresizseniz, çare sizsiniz..sözünü çok seviyorum ve başarmaya inanmanında çok şeyleri çözeceğine inanıyorum...Bence yolcu handa kaldığı sürece kaldığı hanın en güzel yerini ister herhalde değil mi?
Çok enteresan bir şiirdi.Saygılar
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta