Ey görkemli kervansarayın, lal hancısı!
Yine yolum düştü, saymadım bu kaçıncısı.
Bir sofada yer ayır bana, epeyce de tokum,
Muhabbeti bol olsun, çokçadır dert yüküm.
Önce yorgunluğumu alacak demli bir çay,
İlerleyen zamanda bir kağıt, bir de kalem sal.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta