Hancı Şiiri - Furkan Kara

Hancı/

Hancı:
İçimde bir sancı
Sen sor ben anlatayım
Bu eski bir acı..

Bilir misin çöldeki yağmur damlasının hikayesini?
Çölde kendine deli gibi aşık güneşin
-sıcaklığında kavrulsada kum;
Hayatı bir damla suya hasret bir halde geçti..
Bunu bilsede güneş, hiç küsmedi
Ama yağmurda hiç yağmadı
Olan kuma oldu
Kavrulsada sıcaktan, hep üşüdü..

Şimdi hancı
Merak ediyorsun değil mi
Üşüyorsa kumun neden hala sıcak olduğunu?
Yaklaş hancı, anlatayım,
İnsan saklı sevdaların zamansız yolculuğuna
-çıkmasının üzerinden kaç yıllar geçti
Ufukta avuçlarında kalandan çok
Eskilerin hatırıyla doyurdu yüreğini.
Görüntüsü kadehin dibi olsada
Yıllanmış şarabın son kalıntılarında,
Bedeni sarhoş olmuyormuş esasında
Sarhoş olmadan ruhu..

Anlayacağın hancı, hayat:
Okyanusların derinliğinde
Balığın hissettiği ağırlıkmış,
Oysa özgürlük ruhuna kattığı
Aşkın kalan kırıntılarıymış ki
Aşk hiçbir zaman kavuşamamakmış
Çünkü aşk kavuşunca bitermiş..