Hancı Şiiri - Mahmut Çuhadar

İçimde bir sessizlik
Susadım sıcacık huzura
Dizelerim suskunlar nicedir.

Onca kavga, onca savaş, gırtlak gırtlağa
Birbirini yiyor Âdemler
Oysa bizden olmayanla bizim farkımız
Sadece bizi bağlayan bir kancadır.

Savaş denen zulüm dansı
Annesiz bir çocuğun ağlaması
Çocuğunu yitiren annenin feryadı
Ya da bir Babanın çaresizlik kahrı
Vicdanları yakan, bitiren sancıdır.

Bilesin Koca Dünyada
Bir toz zerresi bile değil hayatlar
Boşuna onca hırs
Onca azgınlık
Seni dünyaya bağlayanlar
Kusursuz birer yalancıdır.

Oyalan oyalanabildiğin kadar
Gününü gün et doyasıya
Bugün görmüyorsan ya
İnan bana mağrur başın
Zaman olur ki yerlerde sürünür
Unutma ki insan dostum
Düşmez kalkmaz bir tek Ulu Hancı’dır…

Nisan-2012