Hancı Şiiri - Sami Çiftçi

Hancı ver bana oradan bir kadeh şarap
Uzun, uzak yollardan geldim, yorgunum
Yolculuk, hayat, sevdiğimin gözleri beni sarhoş etmişti zaten
Ne çıkar birkaç kadeh üzüm şarabından
Beni tanıdın mı hancı, düne gitme hatırlamak için
Yarınlara bak, bak ki hayatın neresindeyim
Hatırlamadın demi
Düşlere yaptığımız seferde aynı kervandaydık
O uzun yolculukta sana hayatımı ödünç vermiştim
Anılarından arınılmış bir hayattı o, kullanılmamış
Bak cebimde taşıyorum sana vermeden önce
Yaşadıklarımı, şu an yaşadığın hayatın
Ceplerimin çoğu delik ve düşürdüm bazısını anılarımın
Birazını da yolculukta aç karnımı doyurmak için takas ettim
Bir ekmekle bir kadeh şaraba
Geriye kalanları burada işte, şu gördüklerin
Sen neler biriktirdin senin olmayan hayatın
Şu verdiğin şarapta benim hayatımın tadı var
Yoksa kadehlere doldurup servis mi ediyorsun yolculara
Kaç kadın tanıdı üstüne giydiğin hayatım
Kaç tane aşk yolculuğuna çıktı ve mağlup oldu
Şu köhne handa yıkadın mı hiç onu, rutubet kokuyor biraz
Buradan geçenlerin anıları, hüzünleri sinmiş üstüne
Üstüne biraz bol gelmiş, terzide daraltsaydın biraz
Kapat hancı şu hüzün kokan nameleri, ağlayasım var
Hayatımı sen yaşıyorsun ben sefil bu hayat yolculuğunda
Farid farjat çalıyor ve anılarım terliyor delik ceplerimde
Kemanın insanın içini ısıtan ince tellerinde
Hancı bana bir oda göster uykusuz ve sarhoşum bu gece
Azrail gelirse verirsin hayatımı, kapımı çalmasın boş yere
Sen mi sen yoksun ki hancı demin içtim seni
Şu uzattığın şarap kadehinde, biraz acı biraz, biraz kekre…..

02.06.2010