Hancı Şiiri - Cafer Yılmaz

Bilsen ne uzaklardan geldi kervan
Baktığın her yer aynı, sağın solun benzer
Kaç kere sırtımda eridi güneş, kokuşmuş bedenimde kir
Bir içli gözyaşına bandın mı çeker gider.

Kervan dememe bakma üç beş yamalı bohça
Develerim yüksüz, yüreğim bir o kadar öksüz
Çöl haramilerine kaptırdım geçen ömrümü
Elimde kalan ömrüm, bu yüzden pürüzsüz.

Nereden geldim diye sorma sakın.
Silindi çöl rüzgarıyla, terk ettiğim izlerim.
Sen aç kapını... kilitle arkamdan
Bir yolculuk daha kaldıramaz yorgun bedenim.

Dövüldüm milyonlarca kum tanesiyle gündüz.
Gökyüzü kadar bile aydınlık değildi geceler.
En parlak yıldıza sığındım, takıldım peşine
Kol kola girip hancı, beni sana getirdiler.

Yolcu gibi değilim, kalıcıyım hancı.
Bekleme sakın şafakta çeker giderim.
Uyandığında bir sabah göremezsen eğer
Arama sağda solda...gözlerinde bir yıldız feriyim.

22/07/2008