Hancı Şiiri - Fahri Bulut

HANCI
Kaybolan benliğimde, ben beni arar oldum,
Leylekler mi getirdi, dünyayı nasıl buldum?
Sırlar dolu alemde, inan şaşırdım kaldım,
Düşlerim bile bana, gecelerde yabancı.
Öksüz,yetim yaşarım, kimim,kimsem yok hancı.

Doldur boş kadehimi, masada sarhoş kalmam,
Bir kenarda uyurum, başına bela olmam.
Bana aşk, sevgi gerek, dünya malını çalmam,
Düşlerim bile bana, gecelerde yabancı.
Ben benimle yaşarım, kimim,kimsem yok hancı

Gözüm perdeleniyor, gündüzlerde karanlık,
Aşk-aşk deyi gezerim, yıldızlar tümden tanık.
Sevda bilmeze düştüm, bağrım kül renkli yanık,
Düşlerim bile bana, gecelerde yabancı.
Yüreğimi dağlarım, kimim,kimsem yok hancı.

Yurtsuz,yuvasız kalan, çalı kuşu benmişim,
Bir avcı vurdu beni, aptalmışım,bönmüşüm.
Ne arayan,ne soran, orta yerde gezişim,
Düşlerim bile bana, gecelerde yabancı.
Ondan kara bağlarım, kimim,kimsem yok hancı.

İçimde kara sevda, uykuları bölüyor,
Didem den akan yaşı, seher yeli siliyor.
Rızaoğlu gün be, gün dirhem dirhem ölüyor,
Düşlerim bile bana, yedi kat bir yabancı.
Gazel döktü bağlarım, kimim,kimsem yok hancı.
28. AĞUSTOS. 2009.
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU