Sevgilim bir bilsen
Nasıl da vurgun
Nasıl da hasret yüreğim
Uykudayken rüyamda
Sofradayken
Ekmeğimde aşımda
Artık seninle duramam
Bu akşam çıkar giderim
Hesabım kalsın mahşere
Elimi yıkar giderim
Sen zahmet etme yerinden
Devamını Oku
Bu akşam çıkar giderim
Hesabım kalsın mahşere
Elimi yıkar giderim
Sen zahmet etme yerinden
Harika şiirinizi ve o güzel dost-şair yüreğinizi tebrik ediyorum sevgili üstad..
Saygı ile.. ve çok çok teşekkürlerimle..
Tebrikler,kaleminiz daim olsun.Saygıyla
Sevgideki her oluş kılışın kutsal bilindiği durumlarda, ayrılık, özlem, nedensiz yüzüztü bırakıp gitmeler, dayanılmayan cilve ve naz; onun aslını oluşturan dayanılması gerekli acılar ve olumsuzluklardır. Bunlar yoksa sevgi de yok demektir. En kısa tnımıyla 'acılara katlanmaktır sevgi.' Her zaman olduğu gibi severek okudum... Antolojimdedir. Tam puan ve başarılar...
Yürekteki sevgiye hasret demir atmışsa,r4 hançerin ne önemi var değerli dostum.Araya engeller girmişse,çıkılmaz sokaklara sürülmüşse ömrün,hayallerin tarumar,düşlerin zindan olmuşsa,son nefese kadar zulüm devam edecek demektir.
Yarım asırdır aynı duygularla yaşayan biri olarak daha ne deyim.Kutluyorum.Tam puanla selam ve sevgiler sunuyorum.
Bu güzel şiirinizi tekrar beğeni ile okudum,yüreğinize sağlık.Tam puan.
TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
Sayın Kalaba.. Güzel
olmuş.. Selam ederim..
ah bir bilebilse inan oda hepimiz gibi bu sorunun cevabını arıyordur yürek bu kolay kolay pes etmez usta özgün yalın yazan kaleminizi sonsuz sevgiyle selamlıyorum tam puanım sayfanızda asılı sevgilerimle
Bir bilebilsen,
Bir anlayabilsen;
Nasıl da vurgun,
Nasıl da hasret sana yüreğim.
Yemek yerken;
Ekmeğimde, aşımda,
Hücremdeyken;
Dört duvar arasında,
Seni, hep seni aradı gözlerim.
Saymadım,
Bu kaçıncı vurgun yiyişim.
Bu kaçıncı sürgün edilişim...
Tek kelimeyle harika bir şiir. Yürekten kutluyorum. Yaşadığımız müddetçe yürek vurgunları bitmeyecek gibi. Sevgiyle...
Hayat neleri getireceğini söylemiyor sadece yaşatıyor...Çok içten birseslniş okudum tebrik ederim..
Dört Hançerli Yürek
Bir bilebilsen,
Bir anlayabilsen;
Nasıl da vurgun,
Nasıl da hasret sana yüreğim.
Yemek yerken;
Ekmeğimde, aşımda,
Hücremdeyken;
Dört duvar arasında,
Seni, hep seni aradı gözlerim.
Saymadım,
Bu kaçıncı vurgun yiyişim.
Bu kaçıncı sürgün edilişim...
İşte;
Seni kaybettiğim günden bu yana,
Acısına isyan isyan ettiğim,
Sim siyah bir yara var,
Yüreğimin tam da ortasında.
Öylesine bir yara ki;
Boynumu büken,
Gençliğimi zindanlarda çürüten,
Ve
Gün geçtikçe,
Beni dahada isyankar eden,
Dört hançerli bir yara.
Söyle bana,
Ey Sevgili yar;
Neden dünyamızıı ettiler böyle taru-mar.
İnan, inan ki;
Yaralarımın dört yanı kan revan.
Dört hain hançerdi,
Haince yüreğime saplanan.
İşte bundan; ,
İşte bundandır,
El kapılarında tutsakça yaşamam.
İşte bundandır;
Dünyayı ettiler bana kara zindan...
Muzaffer Kalaba
Usta kaleminizden , oldukça çoşkulu ve fevkalade güzel bir eser okudum . Tam puan ve saygıyla ...
Bu şiir ile ilgili 159 tane yorum bulunmakta