Hancerlendim Şiiri - Halil Aydın

HANCERLENDİM
Daha çocukken
Hancerlendim tam yürekten
Savrulup durduk dört bir yana
Yalnız kaldım,
Dante gibi ortada,
Yalnızlığımın feryattı
Çatak da uğuldadı
Dağları taşları tuttu
Duyan olmadı,
Dizlerimi dövdüm,
Gittim mezarlıklara
Ağıtlarımı mezar taşlarına söyledim
Arda, Kızıldere şahittir,
Duymuştur sesimi,
Neden yıktılar ağılarımızı
Başak açmıştı ekinlerimizi
Hayvanlara yedirdiler
Dona kaldım çaresiz
Baktım ama
Karardı gözlerim,
Çocukluk arkadaşlarım
Oyun oynarken harmanlarda
Düğün bayramlarda,
Benim gönlüm şen şakrak değil
Anam ağlarken,
Niye diye soran kimsen
Yokken
Kimsenin umurunda olmadan
Yaşarken.
Sebebi kendileri olurken
İzah eden kimse yokken.
Yürekten hançerlendim
HALİL AYDIN (Sizden biri )