Ruhuma düşmüş, ateşi külde
Buz tutmuyor ki, gönülde
Martılar bile sevinir, deniz görünce
Yakamozları ışık verir
Karanlık her gecemde..
Çiçek ruhumuzda
Acılar gönlümüzde
Yükler omzumuz da
Selam olsun o g/özlere..
Bak ! gördüğüne
Hüküm ver düşündüğüne
Acıları alıp sana götürdüğüne
S/us/tum kendime
Karanlık bir mevsimde..
Hayat düştür çoğu zaman
Karanlık içinde
Aydınlanır zaman, bakmasını bildiğinde
Ve...
Göğsüne vurulur, ışıktan bir hançer..
Masum güzelliklere doğsun güneşler
Ayaklarımızın altında ezilsin öfkemiz
Mavi umutlara açılsın yelkenler
Dalgalarında sallasın siz ve biz..
Her acıyı bal eylerken
Yunus Emre,
Mevlanayı düşünelim gönlümüzce
"Ne olursan ol, gel" deyince
İnsan olduğumuzu düşünelim önce
Duygularımız var şiirce...
Kayıt Tarihi : 7.5.2019 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!