Güneş gibi içini yakıyorsa bakışları
Yağmur gibi kulaklarında çınlıyorsa sesi
Rüzgar misali dokunup geçiyorsa yalnızlığa
Hançer gibi delip geçmiştir içini.
Karanlık kuytu bir köşede
Kalbindeki sese kulak veriyorsan
Şarkılarda arıyorsan kaybettiğin anılarını
Gölgende bulmuşsundur yalnızlığını.
Sessizlikte seni dinleyen bir kalbe
Yüklemişsen bensizliği
Kabullenmişsen ayrılık acısını
Hiçbir söz kalmaz geçmişi anlatmaya.
Yağmurlu bir akşam sonrasında
Buğulanan cama adını yazıyorsan
Gözyaşlarınla ıslanıyorsa hatıralar
Çoktan anlamışsındır geçmişi unutmak gerektiğini
Hayatı anlamak yarine yaşamak gerektiğini…
Kayıt Tarihi : 10.6.2014 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)