Bu akşam yine hüzünlendim.
İçime döndüm yine
Olmayan mevsimlere sığındım.
Oysa söz vermiştim kendime
Dönüp bakmayacaktım düne.
Hep yarınlara gülümseyecektim,
Yalandanda olsa kahkalarla gülecektim.
Ama bu sefer de olmadı,
Bu sefer bir öncekinden
Daha da beter oldu.
Nasıl üzülmem
Nasıl ağlamam
Nasıl kahrolmam ki.
Bu sefer ki hançeri
Sol yanımdan yedim.
Kalbim öyle bir bölündü ki
Nefes bile alamadım.
Acıdan kıvrıldım da
Öldüğümü anlayamadım.
Çok hançer yarası almıştım ama
Hiç bu kadar derinine rastlamamıştım..
Suç kimsede değildi oysa
Suç kendimdeydi.
Açmayacaktım perdelerimi
Açmayacaktım kalbimi.
Ben…
Bile bile lades dedim
O halde ben
Hançerlenmeyi dünden hakettim.
29.05.2008
Bornova/İZMİR
Kayıt Tarihi : 29.5.2008 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu akşam hüzünlüyüm bunun içinde bu gece kalemimden mısralarımdan hüzün ve acı aktı.
Yüreğinden sevgi yüzünden gülümseme eksilmesin.
Açmayacaktım kalbimi.
Ben…
Bile bile lades dedim
O halde ben
Hançerlenmeyi dünden hakettim.
saygılar yüreğinize...
final mükemmel tamamlamış...
kaleminiz daim olsun sayın şaire...
selami
TÜM YORUMLAR (4)