Hana Benzer Şiiri - Osman Çağlayan

Aklı erenler, ilmi bilenler, kafa yordu,
Dünya’yı iki kapılı bir hana benzetti.
Herkes hanın işleyişindeki sırrı sordu;
Gelip de gidenleri sana, bana benzetti.

Ömür dediğimiz bir süreç doğumla başlar,
Önceleri çok hızlı gider sonra yavaşlar,
Acısı tatlısıyla sürüp giden bir yaşam
Toplar çevresine, eşler, dostlar, arkadaşlar.

Acı gün gelir bir birini kaybeder eşler,
Akşam olur batar, gün boyu ısıtan güneşler,
Kalan yaşlı, çaresizce gideni uğurlar;
Bu son ayrılık için döker gözünden yaşlar.

Ömrün sonu olduğunu yaşarken bilmeli,
Bazen insanları güldürmek için gülmeli,
Temiz ad temiz adres, bırakarak Dünya’da
Bir sonsuz, derin huzura dalarak ölmeli.

24.12.2014