Yıllardan yapraklar düşer ömrümden
Devrandır hayat bu handan geçerken
Yollar çok karanlık dardır bu handa
Her demde sen varsın bu aşk yolunda.
Merdiven merdiven yükselir sema
Hep seni yansıtır renkli aynalar
Gönül sana mahkûm ben yıldızlara
Sen varsın bu handa kerem aşkıyla.
Gelmese geceme hicranımda yar
Mehtap mahzun bakar yıldızlar ağlar
Düşünce yapraklar dallardan yere
Yolculuk var demek handakilere.
Aşka giden yolda mahzun ve zarım
Çare olmaz bana sensiz anlarım
Her şey sana varır fani dünyada
Hiç kimseler kalmaz bu yalan handa.
Dilleri olsa da keşke konuşsa
Ruhumu eriten han sokakları
Yıllar nasıl geçti ay ay üstümden
Ömrümün tanığı han sokakları.
ARALIK /2008
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 16.1.2009 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu çalışmamda; İnsanoğlunun ezelden ebede doğru zorunlu olarak akan hayat yolculuğu esnasında, geçici bir zaman dilimi için konakladığı ve HAN dediğimiz fani dünyadaki yaşamıyla ilgili eylem ve düşüncelerini anlatmaya çalıştım..
TÜM YORUMLAR (151)