Han-ı Dünya Şiiri - Ersan Erten

Kimler gelmiş kimler geçmiş Han-I Dünyadan,
Kimi fakirhaneden kimi Saraydan
Kimi köle olmuş dünya malına,
Kimi göçeylemiş bir çarık, bir hırkaylan.

Kimi içti aşk şarabın kendin Mecnun eyledi,
Kimisi Hayyam oldu şarabı Leyla bildi.
İsyan etti Köroğlu her türlü haksızlığa,
Dağlar yuvası oldu, Bolu Beyi’ne kükredi.

Taptuk Emre Dergahı’nda Yunus Emre öğrenci,
Yetmişi göremedi Cahit Sıtkı Tarancı.
Bindi Sessiz Gemi’ye Yahya Kemal münzevi,
İstanbul’u dinliyordu bir garip Orhan Veli.

Hem Aşık, hem Veysel, hem türkü oldu.
Pir Sultan, Hacı Bektaş gönle taht kurdu.
Nazım oldu, Hikmet oldu Ran oldu,
Ceviz ağacı altında Vera’yı buldu.

İki kelam ben eylesem aşıp haddimi,
Neden geldik, neden varız cevap ararım.
Olmaz ya bin kere gelsem Cihana,
Ol elmayı neden yedin diye sorarım.

E &? / 06.04.2020