Han duvarları Şiiri - Rauf Pare

sessiz han duvarlarından akan su
çömlekçi ustanın ellerinden biraz toprak kokusu
hancının bohçasındaki tavşan kanı çaylar
garson! nerde kaldı bizim şampanyalar! ! !

han duvarlarından gelen nahoş bir ses
'usta kesem mi? ', 'he evlat kes, kes'
han duvarlarını çınlatan bir nefes
çığlık gibi mi? yalnızlık gibi mi?
öyle bir heves

han duvarlarında bekleyenler var
yarından mı, bugünden mi yoksa dünden mi?
han duvarlarının çektiği o büyük acılar
acep geçmişinle başbaşa kalsan hepsi geçer mi?

han duvarları ağır ağır oynuyor yerinden
akordu bozulmuş bir ney gibi derinden
sufi bir nefes üflüyor duvarlar
şimdi trampetler, çanlar çalıyor
ilham gelmiyor sesinden....