Ürperiyorum,
Ne zaman dokunsa nemli bir rüzgar gözlerime
Kime döküleceksin, diyorum ?
Ah ettikçe küçülüyor ruhum
İnmeyeceğim diyorum, o kuyuya
KAÇ SEN KAYBOLUR
I.
Alaca karanlıklar indiğinde bu şehre,
Sessiz bir ay doğar.
Karanlığın surlarında yükselerek;
Kurşun yağar rızıksız geceye
Sen bilir misin,
Yağmur yağmur kimsesizliği?
Arkadaşlardan kaçıyorum şimdi,
Beş çaylarından.
Boş kaldırımlarda,
Benim özlemlerim çay kokar,
Düşlerimde gözlerin
Demlikte nefesin,
Bardakta gülümsemen var.
Sade severim seni bilirsin!
Narin parmaklarınla
Utanırım nicedir
Dilim varmaz insanım demeye
Tüm âlem kör, sağır, dilsiz
Eli varmıyor kimsenin
Ekmeği ikiye bölmeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!