Han Şiiri - Yusuf Çil

Gör ey fani şu harabe handan
Gitmek en çok sana yakışır.
Şu göğe mızrak gibi saplanan beyaz taştan
Yolculuk vakti! uyan diye bir ses çağırır

Yaptıkların azığındır, birktirdiğin heybe almaz, acele et ecel bir nefes daha dayanmaz
Bu dünyada ölümden başka payidar kalmaz
Şanın, şöhretin, malın bir dem israfındır

Neydi varlığının emeli söyle
Neler girecek sandın dar-ı makbere
Aldığın nefesi bile vermişken bu yalan aleme
Paran, siyasetin, malın kalır mı sandın