Bahar, yazlar sensiz geçecek nasıl
Öyle bir haldeyim ki sorma velhasıl
Ömür sermayem ki kalmış son fasıl
Sıcak çorba, âğu döktün içilmez
Mesut yuva terk edilmez gidilmez.
Aşk servettir mekân senin taht senin
Benim olan neyim varsa hep senin
Göçmen isen evcil olman isterim
Vahşi kuş da acır uçup gidemez
Ömrümü pençeye takıp gidemez
Yâr gönülü uğrak yeri göl mü k?
Yolcuların kabul yeri han mı ki
Güz gelince göçülecek yer mi ki
Hazan yelimisin esip geçecek
Sen uçunca aşkta uçup bitecek
Ya gönlümden çıkmasaydın sen yârim
Benim gibi sevse idin sen yârim
Ya kusurunu dese idin sen yârim
Han mıyım ki ücret verip gidecen
Ahir ömrü aşksız berbat edecen
Ömür defterimi tek, tek koparttın
Mutluluk düşlerim uzağa attın
Kinin mi vardı ki nedir maksadın
Azrail olsaydım canın almazdım
Mutlu olman için dua salmazdım…
25.092016
Kayıt Tarihi : 25.9.2016 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
4. Yerleşme merkezlerinde veya kervan yolları üzerinde yolcu, tüccar ve misafirlerin konaklamaları için yapılan bina, eski tarz otel. 5. Tüccar ve serbest meslek sahiplerinin büro ve işyeri olarak kullandıkları oda veya dairelerden ibaret çok katlı bina, iş hanı. (Bu kez yorumumu aynı senin gibi yaptım Yaşar'cığım.)
Sen uçunca aşkta uçup bitecek
tebrikler kutlarım selam ve saygılar
Sevgili han/a çok sık uğramamış anlaşılan, satırlar arasındaki duygu geçişleri ayrı birer ses veriyor, canı gönülden kutlarım saygılar...
TÜM YORUMLAR (14)