Yüreğimi alıp da gitme
Başka kollara
Tutunacak takatim yok
Yorgunum bu aşktan
Yürünecek yolum bitti
Senden sonra
Kış bitmek üzere ve
Bir kara kış daha geride kaldı
Kalbin üzerini kaplayan buzlar da eriyor
Kardelenlerin açması yakın.
Umut, saklandığı yerden çıkmayı bekliyor.
Belki de sevmenin zamanı geliyor.
Deniz yıldızım
Ya umut denizine at
Kaybolup gitsin
Ya da sakla kalbinde
Bir dilek tuttuğunda
Düşen bir yıldızın ardından
Sabahları erken kalk
çünkü yüzündeki tebessüm güneşi aydınlatıyor
geceleri balkona çıkıp bir süre ayı seyret
çünkü ay nurunu senin yüzünden alıyor
gördüğün herkese selam verip gülümse
çünkü yaşama sebebimizsin
Biliyorum sen yine uyumuyorsun bu saatte.
Ama bilmiyorum neler düşünüyorsun.
Karlı bir gece ve ben geçmişi görüyorum penceremden dışarıda.
Geleceğe dair neden bu kadar az düşüm var?
Gitsem mi kalsam mı? Bir yol ayrımındayım yine.
Elinden tutsam da düşmesem yorgun argın yollara.
Yoksulluk evine kar düştü bir ikindi vakti,
Bir tokat gibi…
Yoksulluk evinde elleri üşüdü çocuğun,
Yandı kalbi annenin.
Yoksulluk evinde evin bacasından hiçlik tüttü,
Biz hiç görmedik.
Sen yanma ama beni sev yine de
Ben yanarım ama severim seni yine de
İki yangın birbirini kül eder mi?
İki yangından bir aşk doğar mı?
Bu sabah ömrümden sen eksildin sandım
Kabusmuş ama içim acıdı yine de
Beni sildin sandım kalbinin defterinden
Neyse ki kabusmuş, yanında uyandım bu sabah
Çiçekli bir mevsim hayali
Düşüyor kalbime yine
Fakat beklemek gerekiyor
Yeşermesi için o tohumun
Çiçeğim solar mı diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!