“Unut beni, sanki hiç varolmamışım gibi.”
Sahi! Yapıla bilinir mi bu, her şey sil baştan yaşanabilir mi.
Sanki hiç var olmamış gibi...
Kurtulabilir mi insan, bu kalabalık yalnızlıktan.
Nereye bu gidiş?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla