Mülteci bir yalnızlık bağdaşı ozan yüreğimde
Henüz erimesini bitirmemiş buz parçası içim
Yolunu kaybetmiş kuşlar yer arıyor dallarımda
Gönlümdeki gömütlüklerde binlerce yitik ölü
Hüzünlü dalgalarımı okşuyor gizemli bir kadın
Uykusuz gözlerimin derinliklerinde yine gece
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim