Müren, karaları sevmedim, dağlarına değin benimle taşır, dedi
Alnımı aşınca ona, dur, dedim
Cıvdı Müren sonra bana, seni öldüreyim, dedi
Al benden de isteğini, yüreğim kalsın, dedim
Rahatına olma düşkün, bir de böyle dene, dedi
Canım değil sakladığım, içimdeki yangın, dedim
Ağca Müren yaktı, yaktı kül etti beni.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta