Hamo ile Ramo şak oturdular,
Tepenin ortasına kuruldular,
Önce havadan sudan başladılar,
Sırasıyla dertlere dokundular...
Yavaş yavaş dertlerini serdiler...
Hem serdiler hem ipleri gerdiler.
Hemo dedi ulan Remo geldiler,
Remo dedi Hemo oğlum kim geldi...
Hemo dedi ulan Remo geldiler,
Remo dedi ulan Hemo kim geldi,
Her yer açık ne kuş var ne de kedi,
Hemo dedi ulan Remo geldiler...
Remo dedi ulan Hemo kim geldi,
Anan mı baban mı dayın mı geldi,
faldız mı baldız mı kayın mı geldi,
Dedi oğlum kaç buradan cin geldi..
Kayıt Tarihi : 28.4.2023 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/28/hamo-ile-ramo.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!