Hammal Şiiri - Murat Gezici

Gençliğimin gül bahçesi,
Sana gelmek varsa ölümde olsa sonu,
Dönem gelem be yar…

Hayatta her zorluğu yaşadım gülüm,
Gün oldu hammallık yaptım.
Zoruma gitmedi yaşadıklarım
Allaha şükrettim,
Ama seni de alırsa benden,
Ya alırsa birgün diye…
Ah ettim vah ettim…

Elimi koydum göğsüme ağladım be yarim,
Başımı dayadım duvarlara…
Olmaz diye haykırdım be can yarim…

Sen gençliğimin gül bahçesi,
Yüzünde çeşit çeşit…
Ne sarısı kaldı çiçeklerimin, ne yaprağı,
Güzü oldun gönlümün dönmedin geri…

Ateşin yaksa da bedenimi şimdi kor kor,
Bir sevda şarkısı var dilimde…
Ayrılığın acısını gel de bu duvarlara sor,
Sensiz kaç akşam oldu kaç isyan dilimde…

Yok yok, olamam ben sensiz biliyorum,
Yaşayan ölüyüm be can yarim…
Sensiz ölüyorum…

Köyüm geldi aklıma bu gece,
Yıldızlarında gözlerini izlediğim…
Suyunda hasret hasret,
Buram buram seni içtiğim…
Hani bir uçurtmamız vardı,
İpini salıverirdik,
Uçar giderdi,
Bir ucunda da bizdik…
Şimdi,
Hayallerimde öyleler,
Uçup gittiler…
Geriye kalan enkaz, bizdik!

Yok be yarim,
Can yarim.
Sensizlik ölüm dediydim ya hani,
Vallahi aynen öyleymiş…
Bana gelmezsen ölürüm dediydim ya hani,
Sensizlik ölümden beter imiş…

Ne kadere inat gücüm var sensiz,
Ne yeter diyecek sözüm…
Şimdi bir yığın yükse yüklediğim,
Ne yapayım bu yükü de götürürüm sensiz…
Bu yükü de taşırım sensiz…