Sevgili Ofelya, ben vezin-mezin bilmem.
Ben oflarımı sokamıyorum kafiyeye.
Lakin seviyorum seni, sen,
Ofelya’yı Of! Of! Of! Elveda! ...
Hamlet Hamlet kaldıkça senin Hamletin olan Hamlet.”
“Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dökme sanatım yok,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
