Hamitlere giden gelmeyen geri.
Ecel geldiğinden kabre konuyor.
Beden toprak olur ruh kalir diri.
Eceli gelenler kabre konuyor.
Yaşanan hayattan ömürü bitti.
Kabrine koyanlar ağlayıp gitti.
Yaninda kalmayıp ayrılıp gitti.
Eceli gelenler kabre konuyor.
Ruhun gittiği yer ebedi mekan
Damardan çekilen hayatı o kan.
Kayiba karışan sevdiği o can.
Eceli gelenler kabre konuyor.
Ölenin ruhuna okunur dua
İyilik yaptıysa almaz beddua
Gözleri görmez ki yıkılsa yuva
Eceli gelenler kabre konuyor.
Kayıt Tarihi : 29.8.2016 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!