sözde dünyamı yaşadım hayatımla
bırakıp giderken acının enginlerini
bir sevdasızlığa yoruldum
uzaklara kaçarken serseri
özlediğim toprağımın buğdayı kaldı esmer
nar rengi kızaran gözlerimde
Gülüşün cesaret,öfken bir ateş,
Gözüne gökyüzü bir tek maviler.
Hüzünler akraba,sevgiler kardeş,
Haydi öksüz için güzel deyiver.
Çok ezelden gelir sendeki doku,
Sen uzaksın kalan yol ile yordam,
Tanıdığım düşlerime sığmıyor.
Bir yenisi tutam bir eski erdem,
Yanıldığım düşlerime sığmıyor.
Daha yakın olur gözüme dolan,
gözlerimde oluşan
katmerli duyguların acısına
soruyorum,
şatafatlı bir rengin doruğu
yanıt
ben kimim?
Dünyayı sevmedi nedense insan
Bir kahrını çekti,bin ah işitti.
Bu duyguları ben kime anlatsam,
Sevdaları çekti,mutluluk bitti.
Denizi,dağları,ovası güzel,
Şu uzun yollarda yürür iken ben,
Sevdaları çeker ağlarım tama.
Gönlümü derinden bağlar iken ben,
Dünyaları gezer haylarım tama.
Karakışta gül kokusu duyarım,
Sızı var oldu mu acılar kaynar
Sağlıklı yaşama muştu mu desem.
Gözümde bir yer var ha bire oynar,
Eksik olanları böyle mi sevsem.
Umutsuz yanımda topraklar var ya
ACILARA AĞLADI İNSANLAR
hep acılara ağladı insanlar
hep duyulan yokluklara
bir yanda insan
bir yanda acılar büyüdü dünyada
DİYALEKTİK
Gözlerin açılımıdır sabahlar
Bizde
Ya da yeniden yaşama olanağı
Diye bir endişemiz, yok
İçimde güzellik sabahlara has
Işığında ham söz söylemem kalan.
Uzaklara var-gel olmasın heves
Soğuklar mı yalan şu kış mı yalan?
Ortasında hasret kuş sesleriyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!