Paşalar gördü bu ülke,
Hamidiye paşaları…
Rüyalarında bile,
Uzaklardı defter kalemden,
Salya sümükleri Fırat,
Fermanla alınmış rütbe,
Kardeşliğe vurdular darbe…
Paşalar gördü bu ülke,
Hamidiye paşaları…
Zorbalığın aç gözlü,
Obur gönüllü maşaları,
Ev yakma talan tecavüz,
Namazda eli kanlı riyakâr yüz,
Kan kusturdular gece gündüz…
Paşalar gördü bu ülke,
Hamidiye paşaları…
Padişah destekli cellâtlar,
Ruhlarında fitne fesat hile,
Kan döktüler amansız,
Din adına soldurdu imansızlar,
Gonca gülleri zamansız…
Paşalar gördü bu ülke,
Hamidiye paşaları…
Ellerinde padişah silahı,
Başlarında zulmün külahı,
Kendi insanlarına da kıydılar,
Alın terine göz nuruna,
Zorun gücüyle el koydular…
Paşalar gördü bu ülke,
Hamidiye paşaları…
Barbarlığın mimari zatlar,
İnsanlıktan merhametten azatlar,
Topraklar kattılar toprağa,
Mazlumlara oldular ağa,
Kandan, gözyaşından servet yaptılar…
Kayıt Tarihi : 6.8.2011 00:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!