Ben bir güvercinim,
Senden başkasına kanatlanmaz bedenim.
Herkese beyaz görünsede, yâre mavidir suretim.
Ne olur, aç yüreğini, gireyim !
Yazacak, anlatacak bir şey bulamazsınız bazen. Kelimeler kifayetsiz kalır. Çok mutlu olduğunuz için veyahutta her şey yolunda gittiği için değil. Bazen dünyanız başınıza yıkılıyo gibi, küçük bir çocukken, en sevdiğiniz oyuncağınız elinizden alınmış gibi olduğunda, yani kendinizi çok kötü hissettiğiniz anlarda da kifayetsiz kalır kelimeler. Ama sorumsuz, umursamaz olduğunuzda hiçbir şeyi anlamaz, görmezsiniz. Bilirsiniz çok nadir anlarda kör, sağır, dilsiz olmanız iyi gelir, hem ruhen hemde bedenen. Fakat insan ömür boyu böyle olmaya, tekdüze yaşama devam etmeye çalışırsa asıl sorun tamda bu olur. Demem o ki, sözcükler ağızdan güzel üsluplarla çıktığı sürece kalp kırmaz, insan kendini anlatmayıda karşındakini anlamayıda bilmelidir.
Ah benim kendimi bilmeyişim.
Olur olmaz hataları affedişim.
Acıya kedere alışıp, her seferinde bu son diyip, kendimi kandırışım.
Ah benim yarım, öksüz, suskun yanım.
İnanın ya da isterseniz inanmayın, ne kadar kalabalık olsada eksik hep canım, ruhum, diğer yarım.
Anlamazsınız sükuttan biliyorum, sözlerime bile sağırdınız zaten.
Her cümlenin arkasından bir güzel susabilmeli insan.
Hatta bazen hiç konuşmamalı!!!
Tenekeden bir hayatın içinde; söz gümüş , sükut altın olabilmeli gerçekten!!!
İnsandık işte ; yarım ,eksik , sessiz, kırılan , bazen kıran ama insandık işte ,
Konulduğumuz kadar insan yerine !
Bir yanını güneşe döner insan, diğer yanı hep karanlıktır.
Kendince küçüktür dünyası ama, içinde koca bir alem vardır ki, farketmez bile.
Bazen, sessizlik dahi öyle gürültülü olur ki, bir ömür paslanmaz kulakların!
Ahir zamanın koyusundayız elbet, vedalar da yakışmaz oldu .
Bitmenin adını uzaklaşmak koyduklarından beri ve uzaklaştıkca iyi olunacağını söylediklerinden beri soğudum insanlardan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!